انتقال حرارت یکی از مهم‌ترین فرآیندها در بیشتر صنایع و محصولات مصرفی است. پایین بودن ضریب انتقال حرارت سیالات مرسوم محدودیت‌های اساسی را ایجاد کرده است. بنابراین از سال 1873 مکسول[1] و دیگر محققین و مهندسین برای از بین بردن این محدودیت با افزودن ذراتی با ابعاد میلی‌متر و میکرومتر در سیالات تأثیر بزرگی را ایجاد نمودند. اما مهم‌ترین مشکل برای استفاده از این ذرات بزرگ، ته‌نشین شدن سریع در سیال پایه بود. ذرات با اندازه نانو،...