مقدمه: سرخارگل (Echinacea purpurea) گیاهی است علفی، چند ساله متعلق به تیره گل ستاره ایها (Asteraceae). سرخارگل یکی از مهمترین گیاهان دارویی در صنایع داروسازی بیشتر کشورهای توسعه یافته است. موّاد مؤثّره این گیاه خاصیّت ضد ویروسی داشته و تقویت کننده سیستم دفاعی بدن (Immunostimulant) می باشد. منشاء این گیاه شمال آمریکا گزارش شده است و در شمال رودخانه میسوری به صورت انبوه می روید. این گیاه در فلور ایران وجود ندارد و بذر آن برای اوّلین بار در سال ۱۳۷۲ وارد کشور شده است. هدف از انجام این تحقیق چگونگی کشت و تولید سرخارگل بود که با استفاده از نتایج آن بتوان آنرا در مقیاس مناسب کشت و مادّه اوّلیه تولید داروهای حاصل از این گیاه را تأمین کرد. طبق نتایج این تحقیق بذور را باید نیمه اوّل اسفند ماه در خزانه هوای آزاد و به عمق ۲ تا ۴ سانتی متر کشت کرد. بذور پس از طی دوره سرما نیمه اوّل فروردین ماه سبز می شوند. اواخر خرداد زمان مناسبی برای انتقال نشاء ها به زمین دایمی است. گیاهان اواسط تابستان به گل می روند. ارتفاع گیاهان از سال دوّم رویش به تدریج افزایش می یابد و در سال چهارم رویش به حداکثر (۹۹ سانتیمتر) می رسد. در سال چهارم حداکثر عملکرد پیکر رویشی (۴ تن در هکتار) بدست آمد. حداکثر مقدار عصاره خشک (۳۵ در صد) از پیکر رویشی گیاهان دو ساله بدست آمد، زیرا با افزایش سن گیاه مقدار بافتهای چوبی گیاه افزایش می یابد. با توجه به اینکه کشور ما از نظر اقلیمی از تنوع خاصّی برخوردار است انجام این نوع تحقیقات در مناطق مختلف کشور در مورد گیاهانی که بومی کشور نیستند از نظر اقتصادی بسیار ارزشمند و ضروری است.
فهرست مطالب: مقدمه اهمیت گیاهان دارویی معرفی و گیاه شناسی نیازهای اکولوژیکی و پراکنش کاشت، داشت و برداشت خواص دارویی سرخارگل کودهای زیستی قارچهای میکوریزا بررسی منابع نتیجه گیری منابع
تعداد مشاهده:
546
مشاهده
فرمت فایل دانلودی:.docx
فرمت فایل اصلی: docx
تعداد صفحات: 24
حجم فایل:97
کیلوبایت
قیمت:
15,000 تومان
پس از پرداخت، لینک دانلود فایل برای شما نشان داده می شود.
پرداخت و دریافت فایل
راهنمای استفاده:
مناسب جهت استفاده دانشجویان رشته کشاورزی و زراعت
محتوای فایل دانلودی:
در قالب فایل word و قابل ویرایش